Өмнөө байгаа зүйл, жишээ нь, сарнай байж болно. Түүнийг үнэн голоосоо мэдэрч таашаа. Та нар сарнайг харлаа ч дутуу хардаг. Оюун ухаан чинь “Энэ бол сарнай” гэж хэлээд гүйцээ.

Хэсэг зуур жингүйдсэнээ эргээд л ойчлоо. Биеэ хэлээгүй л дээ. Гэхдээ гунсрах юмгүй цэлмүүхэн. Гадаа өнгийн хорвоо үргэлжлэвч дотор гүнд сэрүү татсан амгалан тэмтрэгдээд байх болсон. Баярлалаа, Багш аа... Ойрхон байсан багшийн номоос нэгийг шүүрээд сөхлөө. “Нирваан”.

“Эгогоос ангижир, оюунаас гэтэл” гэж арш нар хэлэхдээ оюун ухааныг огт хэрэглэж болохгүй гэсэн утгаар хэлдэггүй. Чухамдаа оюун ухаанд уягдахаа больсон үед л түүнийг зүй ёсоор, илүү чадварлагаар ашиглаж чадна. Уялдаж зууралдахад үрэгддэг эрчим хүч сулардаг болохоор тэр. Хоногийн хорин дөрвөн цагийн турш оюун ухаантай зууралдах хэрэггүй.

Будда ийн өгүүлжээ: “Зуун муу хүнийг хооллосноос ганц сайн хүнийг хооллосон нь дээр...”

Алсхан оддын амьсгал өвсөнд лугшихыг мэдрээд, Аниргүмийн аялгуу зүрхэнд дуурьсахыг сонсоод, Аяс аясын салхинд чинь ариусч л явъя, хорвоо минь. Цэн цэнгийн бороонд чинь цэлмэж явъя, тэнгэр минь.

Бадмын гэрэлт багшийн бүрэлбаа Баруун чихэнд ийн шивнэв: Амьсгалаа анирд, язгуурт хүү минь. Аялгууг сонорд, зүрхний үр минь.