Монгол хэл гээд нэг золбин “юм” байна. Хэлээ хазсан хэллэгүүд сэт­гүүлзүйд одоо жинхэнэ од болж байна.

Тариа ургасан биш бүр дордох нь ээ. ”Үндэс­ний үйлдвэрээ дэмжих” эх оронч үзэлдээ үнэнч байя гэхээр болохгүй байна.

Чингэс хаан ба түүний үр хүүхэд, ач омболууд Монгол нутагт төрсөн боловч Хуби­лай­гаас эхлээд нанхиадад нутаг сэлгэсэн. Аян дайнаас олзолсон эд баялаг, боол, гар урчуудаа амьдарч байгаа газар руугаа зөөж цуглуулсан нь хожим тэндээ үлдээ биз.

Монгол ардууд цагаан сарын бөхөө ногоон сарын наадам хүртэл ярьдаг шинэ уламжлалтай болсон. Гэхдээ сүүл үеийнхэн бөх ярихаа улам больсоор л байна. Монгол үндэсний ёс заншил, уламжлал хангалттай сэргээд хэтрэх шахаж байгаа тул одоо энэхүү үндэсний спор­тыг ил далд дэмжих шаард­ла­гагүй болсонтой ч хол­боо­той байх.

Хад ах “аав”-ынхаас хамгийн сүүлд гарах жил­дээ зан төлөв нь их өөр болчихсон санагдсан.

Улаан туг залуучууд хоёр ихэр юм гэж дуулдаг шиг авьяас, гавьяа гэсэн үгс хоо­рондоо их ойрын садан төр­лүүд. ”Монгол Улсын гавьяат” гэдэг цол байдаг даа. Энэ цол хэргэм нь тамирчин, дуучин, жүжигчин зэрэг онцгой нөх­дүү­дийн хүрэх гээд мацаж яваа өндөрлөгийн нэр юм.