Анх өөртөө итгэдгүй байхдаа би ном бичдэг, лээкц уншдаг нөхдийг унгах гэж байгаал элдэв асуудалд ороод өөртөө итгэлгүй байдалд хүрээгүй шулуун гэдэсний үзүүрийн булчин үнэхээр сайтай нөхөд гэж боддог байлаа. Унгы,,?Тэхэд бид яажийна? Хэзээ унгах бол, энэ унгас мөн болуу биш болуу, шүүстэйн болуу шүүсгүйн болуу, одоо баана гээд нооль ордог гаркуу бол яанаа, санаа зовмоор юм. Хажуу талын улс урамтай нь аргагүй унгаж байхад би шор хийтэл шээхээс цаашгүй. Энэ бол одоо өөртөө байтугай бөгсөндөө хүртэл итгэхэээ байлаа гэдэг онигооноос үүдэж надаа суусан мэдлэг. Онигооноос л мэдлэг олж авдаг гар шүү дээ. гэсэн үедээ унгана, баачий гэсэн үедээ баачина үнэн хайнга аан

Тэхэд амьдралд яажээн? Алхам дутам өөртөө итгэх хэрэгтэй болдог. Найтаагаад үзүүл цэртэй авдаг болуу, цэргүй авдаг болуу. Энэ нэрийг нь мэдкүү хоол захиалцан том хазхуу жижиг хазхуу, бөөн халуун ногоо хазаж бусдын өмнө буцааж гаргах болуу яах бол, энэ охинтой танилцуул алгадуулах болуу яах бол, тэр дэлгүүрээс тамхи зээлүүл өгдөг болуу яах бол, хөдлөх гэж байгаа автуусанд гүйж байгаад суучуул чиглэл нь мөн байдаг болуу яадаг бол, нэг пиав нэмээд хусчуул тасрах болуу яадаг бол гээл үйл хөдлөл бүр дээрээ өөртөө итгэхүү хэнд итгэхүү гээл боддог болжээн. Тэгээд энэ талаар элдэв юм үзсэн хүний хувьд түүрткүү гэж боддог боллоо.

Зиа тэгсэн ажил дээр нэг юм ярих хэрэг болдын. Аа дарга захирал мяндагтанууд сууцан, духаараа хараал коопээ уугаал, янцаглаал жигтэйхэн сүрдмээр байна. Би яахуу гол нь өөртөө итгэ би чадна гээл дотроо бодцон сандарсанаа хүртэл өөрөөсөө нууугаал жигтэйхэн амьтан байлаа. Зиа, хоолойгоо нэлээд баргил аргагүй нь засаад нүдний шилээ янзалж байгаад эхэллээ. "Эрхэм хүндэт ноёд хадатгай нараа, ах дүүсээ, элгэн садан цус нэгт монгол ахан дүүсээ, аав ээж, эмээ өвөө настан буурлуудаа. Өнөөдөр энд цугалсан та бүхний энэ өдрийн түмэн амгаланг айлтгаяаа" Аа тэгэж хэлүүт манайхан байнга цуг ажилжээж яасан сүртэй гарав, хэнийг энэ өвөө эмээ гээд байна даа гэсэн байртай зарим ахимагууд нь ууралсан шинжтэй байжээн. Гол нь өөртөө итгэ битгий тоо.

"Бид эзэн богд Чингисийн үеэс уламжилж ирсэн баатарлаг түүхтэй ард түмэн билээ. Бид дэлхийг эзэлж бусдыг өлмий дороо чичрүүлж байсан билээ" - хэмээхдээ гараа зангидан ширээгээ балбаал хэллээ. Хүмүүсийн царайд “энэ солиот яагаад байнаа?”ээдсийнхээ ариун голомтыг хамгаалж, эх орноо хамгаалж ариун цусаа цэврээр авж үлдэх ёстой билээ" - Эрэмгий шинж өөртөө итгэх итгэлээ мөн л алдаагүй байсаар "Монгол хүний гээнэ“гол асуудлаа ярь” - гэж байна. Би өөртөө итгэлтэй л байлаа. гэсэн байдал ажиглагдаж байсан хэдий ч би өөртөө итгэх итгэлээ алдаагүймаа. "Бид өвөг д - хамгийн агуу бөгөөд монголчууд бид юуг ч хийж чадах бөгөөд бусад үндэстэнгүүдээс хол илүү гэдгээ мэдвэл зохилтой" Дарга аргаа барьсан янзтай Хүмүүс ч бас яасан өөртөө итгэлгүй, өвөг дээдэс гээнэндээ итгэдэг балай хар хогов гэсэн маягтай төөрөлдөж байна шүү. Одоо цаг нь болж хэмээн би гол юмаа хэлюү хэмээн бодлоо. "Тиймээс нөхдөө бид л хийнэ, бидний үе ирсэн, залуус бид хийх цаг нь болжээ. Дэлхий нийт биднийг харж Обама, Мэдвэдэв биднээс тусламж хүсэж байгааг би нүдээрээ харсан билээ. Тиймээ, би энэ 2 нүдээрээ зүүдэндээ харсийн" хэмээн чанга дуугаар хэлээд "Дарга нараа маргааш чөлөө өгөөч, би хуриманд явах гэсийн" хэмээн өөртөө итгэлгүй маягтай нарийхан дуугаар хэлж билээ. Хүмүүсийн царай сонин болсоноо “гар гар, тэг тэг” - хэмээн нэлээд төвөгшөөсөн байртай гаргаж билээ. Намайг гараад хөлсөө арчиж зогсоход дутуу хаагдсан хаалганы завсараар "Энэ хүүг дэмий ажилд авжээ, одоо ажилдаа орий 2 ч хүн цалингын зээл хүссэн байна энийг яаж шийдэх вэ?" гэх яриа дуулдаж билээ. Би ч өөртөө итгэлтэй байдлаа алдаагүй л дээ.

"Хэрвээ монголчуууд бид зориглон хөдөлвөл дэлхийг аврахын байгаан. биднээр дэлхийг авруулахын тулд мөнх хөх тэнгэр илгээжээ" – гэж гараа савчин ярьсаар гарч одож билээ. Өөртөө л итгэлтэй байх хэрэгтэй гэж одоо хүртэл боддын. Өөртөө итгэвэл бусад хүн надаа итгэж байгаам шиг харагдаад ирдийн.