Яг үнэндээ бидэн шиг хүн хүнээ хайрлаж, санаа тавьж байгаа улс үндэстэн энэ дэлхий дээр алга. Хэдийгээр бүхий л өнгөөр муулж, мияалж шүүмжилж байдаг ч, яг хүнд үед ард түмнээ боддог төр, засагтай байгаадаа өнөөдөр би сэтгэл хангалуун байна.

Арван наймтай хөвгүүний ам тойрсон армаг, тармаг шиг дөнгөж таваглаж буй нялх ногоо их говийн өнгөнд хэдийнэ чимэг нэмжээ.

Саяхныг болтол “Моод Монголоор дуусдаг” хэмээх хэлц байсан юм. Хэдийгээр монголчууд биднийг басамжилсан, элэг барьсан доромж үг хэдий ч тэр үнэн байсан юм аа.

Өөрсдийн маань бүтэлгүйдэл дээр өрөөлийн амжилттай, гялалазаж яваа жишиг, жишээг сонсох, харах бүрийд атаа хөдөлж, бухимдал босгон тарчлаах нь бүр ч тамтай.

АРДЧИЛАЛ гэдэг үгийн утга учир, мөн чанарыг би хувьдаа мэдэхээ байлаа. Энэ үгийн үнэ цэнэ гэж одоо ер нь байна уу. 1990 оны Цагаан морин жилийн хувьсгалаас хойшхи хорин дөрвөн жилд монголчууд бидний айдас түгшүүр, өлсгөлөн, цуглаан тэмцлээр олж авсан тэр ардчилал хэчнээн агуу, юутай ч үл зүйрлэх эерэг боломжуудыг бидэнд уг нь авчирч өгөв дөө.

1990 оноос хойш Монголд С.Зориг, С.Баяр, Н. Энхбаяр гэсэн гуравхан хүчтэй улстөрч гарч ирсэн юм. Энэ гурваас өөр лидер гээд хэлчихээр нийгэмд нөлөөтэй, зангарагтай хувь хүн улс төрийн тавцан дээр үнэндээ тодорсонгүй ээ.