Удахгүй сургалтын төлбөр нэмэхийг эрс буруушаасан элдэв хийрхүү оюутан залуусын холбоодын тэмцэл үргэлжилнэ биз.

Нэг гоё гуанз байж ээ, төрийн хөрөнгө оруулалттай, “Том” гэдэг нэртэй. Газар асуудалгүй, төв зам дагуу иргэн Балдангийн кафег хаагаад оронд орчихсон.

Эргүү жүжиглэлттэй солонгос сериалуудыг би үзэн яддаг. Тэр нүүрний хөдөлгөөн, тэр тэнэг ааш авир, уба уба гэж наль наль хийсэн алцгар охидууд, бөхөлзсөн гөлөлзсөн хэв маяг, эсвэл нэг их худлаа нүднийхээ үзүүрээр муухай харж хялалзсан жүжиглэлтийг харахаараа бүүр ой гутна.

Эмгэн мойног хуруугаараа зурагтын удирдлага оролдож дууг нь нэмэхэд ач хүү нь уурсангуй булааж аваад буцаагаад намсгав. “Ус ирвэл яах юм, сонсогдохгүй шүү дээ” гэж эмээгээ зэмэлнэ.

Гүйж яваад ойчсон жаал “бай чи бай чи..” гэж газар зоддог шиг мухардсан асуудал, бухимдсан уур бүхэндээ заавал хэн нэгнийг, тэр дундаа төр засгийг буруутгадаг Монгол араншин мину зэ хө.

Авлигын хор уршигийг манайхан нэг л ойлгохгүй, байдаг л зүйл мэтээр сэтгэсээр өнөөг хүрчээ.