Ардын Нам 100 жилийн түүхтэй, Монгол дахь улс төрийн хамгийн том институц гэж өөрсдийгөө тодотгодог бол түүнийх нь тавны нэгтэй тэнцэх хугацаанд “МАН доторх МАН”-ыг байгуулж албан бус дарга, генсекийн албан тушаалыг хавсран гүйцэтгэгч нь ганц Т.Бадамжунай л байв. Нэгэн зууны түүхтэй улс төрийн ууган хүчин гэхэд бүх талаараа нэг хүнээс хэт хамааралтай явсан нь факт мөн үү? мэдээж мөн.
Тэр шийдвэр маань зах зээлийн эдийн засгийн онол талаасаа буруу байсан байхыг би үгүйсгэхгүй.
Үндэсний бодлогын хорооны хурлаар хүлээн зөвшөөрч, сонгосон намын дарга нь 2024 оны сонгууль хүртэл менежментээ хийж, хариуцлагаа үүрээд яваа. Энэ хүний стратеги, арга барилыг хүлээн зөвшөөрөхөөс өөр аргагүй. Харин тодорхой буюу орон нутгийн түвшинд арай өөрөөр ажиллах боломжтой. Нийслэлд АН ямар байх ёстой гэдгээ харуулах ёстой.
Өнөөдөртөө эрх мэдлийн хуваарилалт Л.Оюун-Эрдэнэ, Б.Энхбаяр, Х.Нямбаатар нарт хадгалагдаж байгаа ч тэдний эсрэг талд үе үеийн хотын дарга, Байгаль орчны сайдаар ажиллаж асан улстөрчид, хэтэвчээрээ нэгдсэн барилгын эзэд, бүр цаашлаад 30 жилийн хугацаанд бүрдэж, бүтээсэн бүхэл бүтэн системийн авлига, тэндээс хүртэж ирсэн МАН-ын “ах нар” нь зогсож байна.
Гялгар уутанд элс хийж цоолсноос, баялаг чинь алга болно, дуусна гэж нийтээр нь түгшээснээс бусдаар төмөр зам дагасан төсөл лав урагшилж, амь ороогүй.
Н.Энхбаяр эртнээс ярьж, байр сууриа илэрхийлж ирсэн шинэ буюу тавдугаар Үндсэн хуулийн төсөлд ямар хариу үйлдэл үзүүлэх эсэх нийгэм, улс төрийн уур амьсгалыг "Ерөнхий сайдад хүргүүллээ" гэсэн ганцхан өгүүлбэрээр бүхэлд нь тандаж, мөн тольдож орхилоо.